Tryb montażu

Umożliwia połączonym obiektom obracanie się we wszystkich kierunkach wokół ośki. Znakomicie nadaje się do tworzenia stawów, takich jak biodra, nadgarstki, ramiona i szyje.

Obrót naprawdę odbywa się we wszystkie strony, więc jeśli nie chcesz stworzyć dziwacznego potwora, ogranicz kąt ruchu, wybierając w menu regulacji użyj ograniczeń.

Nie zapomnij, by zacząć łączenie na obiekcie nadrzędnym, a zakończyć na podrzędnym. W przypadku bioder nadrzędne będzie biodro, a noga – podrzędna.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć. Ośka też jest oznaczona – to część, wokół której obraca się przegub kulowy.

Zmajstrujmy dżojstik. Wejdź w tryb rzeźbienia, włącz przyciąganie do siatki i wybierz sześcian jako podstawę. Użyj przycisku edytuj kształt, by nadać mu pożądany wygląd. Wybierz rozpocznij nową rzeźbę.

Wybierz walec, z którego zrobimy drążek. Po raz kolejny edytuj kształt, by nadać mu odpowiedniej smukłości. Dodaj kulę jako gałkę na czubku. Albo i nie. Zrób to tak dokładnie lub niedbale, jak tylko chcesz!

Najważniejsze, żeby stworzyć dwie rzeźby – podstawę i drążek. Wróć do trybu montażu i wybierz przegub kulowy. Połącz podstawę i spód drążka.

Ważna rzecz – drążek to obiekt podrzędny. Musisz trochę pokombinować, żeby dobrze umieścić łącznik. Łatwo będzie go przesuwać, gdy już go umieścisz.

Najedź po prostu na jeden z połączonych obiektów i podążaj za sugestiami dotyczącymi przycisków, by zmieniać pozycje łączników. Teraz potrzebujemy nieco logiki. Umieść mikroczip i otwórz go.

Dodaj do niego czujnik kontroli, rozdzielacz i zaawansowany element poruszający. Otwórz regulacje czujnika kontroli i spraw, żeby był zdalnie sterowany.

Podłącz wyjście lewy drążek lokalnie przy czujniku kontroli do wejścia rozdzielacza przy rozdzielaczu. To oddzieli górę/dół i lewo/prawo od .

Następnie podłącz wyjście lewo/prawo przy rozdzielaczu do wejścia szybkość na X przy zaawansowanym elemencie poruszającym, a górę/dół – do szybkości na Z. Przeciągnij suwak szybkości na Y do zera.

Przesuń suwak siły ruchu do 100%. Zamknij mikroczip i przyczep go do drążka. Wejdź w tryb rozgrywki przez menu ustawień i wypróbuj dżojstik.

Korzystaj z niego, gdy chcesz, żeby połączone obiekty poruszały się wokół osi. Sprawdza się znakomicie przy pokrętłach, klamkach, drzwiach, kolanach postaci i tak dalej.

Wybierz użyj ograniczeń w menu regulacji, by ograniczyć kąt ruchu, jeśli nie chcesz, by obiekt mógł kręcić się w kółko. Kolana, drzwi i inne rzeczy będzie trzeba ograniczyć.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku pokrętła na radiu nadrzędne będzie radio, a pokrętło – podrzędne.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć. Ośka też jest oznaczona – to część, wokół której obraca się sworzeń.

Zróbmy drzwi. Wejdź w tryb rzeźbienia, włącz przyciąganie do siatki, wybierz sześcian i za pomocą edytuj kształt nadaj mu postać przypominającą drzwi. Wybierz rozpocznij nową rzeźbę.

Powtórz poprzednie kroki, by stworzyć nowy kształt; tym razem będzie to część ościeżnicy, do której potem przyczepimy zawiasy. Wróć w tryb montażu i ustaw drzwi i ościeżnicę obok siebie.

Wybierz sworzeń i połącz ościeżnicę z drzwiami. Teraz musimy ustawić ośkę. To ta różowa rzecz na środku.

Wybierz ją, chwyć i obróć o 90°, żeby jej pręcik był równoległy do drzwi. Chwyć drzwi i poruszaj nimi. Powinny się poruszać dokładnie tak jak drzwi.

Możesz się trochę przy tym pomęczyć, bo sworznie na początku mogą nie być łatwe. Myśl o nich jak o zawiasach, to powinno ułatwić sprawę.

To samo, co sworzeń, ale jest zasilany, więc będzie obracać się automatycznie z prędkością, ograniczeniami itp. ustawianymi w menu regulacji.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku, dajmy na to, karuzeli, podstawa lub podłoże będzie nadrzędne, a platforma – podrzędna.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć. Ośka też jest oznaczona – to część, wokół której obraca się sworzeń z napędem.

Zmajstrujmy wiatrak. Albo coś w tym rodzaju. Wszystko zależy od tego, jak bardzo chce ci się rzeźbić. Na potrzeby zapoznania się ze sworzniami wystarczą właściwie dwie osobne rzeźby – jedna długa i cienka (skrzydła) oraz druga bardziej przysadzista (budynek). Najlepiej, jeśli stworzysz kształty z włączonym przyciąganiem do siatki.

To naprawdę pomocne przy korzystaniu z wszelkich łączników, bo siatka bardzo ułatwia ich wyrównywanie, szczególnie do obiektów stworzonych z jej wykorzystaniem.

Gdy kształty są już takie, jak chcesz, wybierz sworzeń i połącz budynek wiatraka (element nadrzędny) ze środkiem skrzydeł (element podrzędny). Jeśli korzystasz z wyrównania do siatki podczas umiejscawiania każdego z końców łącznika, zobaczysz, że ładnie się on wyrówna. Gdy już go ulokujesz, włącz upływ czasu i zobacz, czy działa poprawnie.

Jeśli nie, zatrzymaj czas i przesuń go. Jeśli najedziesz na jeden z połączonych obiektów, pojawi się sugestia, by zmienić pozycję łączników. To naprawdę przydatne.

Możesz teraz poprzemieszczać wszystkie wihajstry – nadrzędny, podrzędny i ośkę. Znów pewnie trochę się przy tym narobisz. Korzystanie z łączników wymaga wprawy. Nie przejmuj się wyglądem.

Sworznie i inne łączniki są niewidoczne, chyba że to zmienisz. Szczególną uwagę zwróć na ośkę – to wokół niej wszystko się kręci.

Tłok porusza się tak samo jak suwak, ale ma zasilanie, więc będzie raz za razem przemieszczał się od punktu początkowego do końcowego. Szczególnie dobrze sprawdza się przy ruchomych platformach.

Możesz dostosowywać takie cechy jak moc napędu i szybkość (a dokładnie liczba cykli na minutę) w menu regulacji.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku, dajmy na to, ruchomej platformy sama platforma będzie podrzędna, a to, do czego jest przymocowana, będzie nadrzędne.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć.

Spróbujmy. Umieść kształt i wybierz rozpocznij nową rzeźbę, a następnie umieść kolejny (nie możesz łączyć obiektów z łącznikami, jeśli nie są one osobnymi rzeźbami).

Wybierz tłok i połącz dwa kształty. Weź następnie światło i podłącz cały cykl łącznika przy tłoku do portu zasilania światła.

Cały cykl łącznika zwraca sygnał zależny od tego, jak daleko łącznik przemieścił się w swoim cyklu. To przydatny sposób aktywowania różnych zdarzeń w dziełach.

Gdy teraz włączysz upływ czasu, światło będzie rozbłyskać i gasnąć do wtóru ruchu tłoka.

Przydaje się, gdy chcesz, żeby połączone obiekty prześlizgiwały się do siebie i z powrotem z różnych końców jednej linii, jakby były połączone na sztywno. Przykład – drzwi przesuwne.

Gdy połączysz obiekty, nie będą mogły poruszać się w inny sposób, ale możesz przesuwać wihajstry i dopasowywać różne regulacje łącznika oraz obiektów, by dostosować ruch.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku drzwi przesuwnych ściana będzie nadrzędna, a drzwi podrzędne.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć.

Korzystając z suwaka możesz zrobić własny panel sterowania jasnością oświetlenia. Umieść kształt i wybierz rozpocznij nową rzeźbę, a następnie umieść kolejny. Wybierz suwak i połącz dwa kształty. Włącz regulacje kształtu na podrzędnym końcu suwaka i ustaw chwyt w interakcji chochlika.

Umieść teraz światło i podłącz cały cykl łącznika przy suwaku do portu zasilania światła. Chwyć kształt i poruszaj nim w tę i z powrotem.

Sterujesz jasnością światła. Do czego jeszcze możesz wykorzystać suwak?

Połączony obiekt zwisa luźno, podskakując i huśtając się, jakby był przyczepiony do prawdziwego sznurka czy łańcucha. Jak kula do wyburzania.

Podobnie, jak w przypadku prawdziwego sznurka, obiekty mogą się do siebie zbliżać, ale nie oddalą się bardziej niż na jego długość.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku kuli do wyburzania dźwig będzie nadrzędny, a sama kula – podrzędna.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć. Umieść kształt i wybierz rozpocznij nową rzeźbę, a następnie umieść kolejny. Wybierz sznurek i połącz dwa kształty.

Włącz upływ czasu, chwyć kształt nadrzędny i pomachaj z werwą chochlikiem. Co jeszcze ciekawego możesz zmajstrować za pomocą sznurka?

Guma zachowuje się jak sznurek, ale dodatkowo może się rozciągać i sprężynować, więc możesz z niej zrobić np. bungee albo procę.

Możesz ustawić poziom rozciągliwości i sprężystości w menu regulacji za pomocą opcji spoczynku i rozciągania.

Nie zapomnij podłączyć łącznika najpierw do obiektu nadrzędnego, a dopiero potem do podrzędnego. W przypadku procy rękojeść będzie nadrzędna, a miseczka – podrzędna.

Wihajstry oznaczające nadrzędność i podrzędność są wyraźnie oznaczone w podpowiedziach, więc zorientujesz się, który do czego podłączyć.

Pobawmy się. Umieść kształt, wybierz rozpocznij nową rzeźbę i umieść kolejny. Wybierz gumę i połącz dwa kształty razem.

Otwórz regulacje kształtu podrzędnego i ustaw łunę na ok. 12%. Otwórz regulacje gumy i podłącz cały cykl łącznika do wejścia suwaka łuny przy kształcie.

Upewnij się, że oba kształty znajdują się nad podłożem, i włącz upływ czasu. Obserwuj efekt łuny na kształcie podrzędnym, gdy ten podskakuje na gumie.